เช้ามาวันรุ่งขึ้น เป็นอะไรที่ทำเอาใจเต้นแปลกๆที่เราได้ กลับบ้านด้วยกัน ในใจคิดถึงใครบางคนอยู่เพราะเหตุนั้นทำให้ฉันต้อง คิดถึงเขา วันนี้ฉันไม่มีเรียน เลยมีเวลาว่างที่จะไปหาซื้อของใช้เข้าห้อง หลังจากที่ที่ตามส้มมาเดินช็อปเป็นเพื่อน ช่วยกันหาซื้อของ ฉันก็ไปสะดุดตาอยู่ที่คนคนหนึ่ง ที่กำลังเดินมากับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เดินมาคู่กับเขา ทำเอาฉันรู้สึกเศร้าใจแปลกๆ ไม่ชอบเอาซะเลย ‘เราจะไปรู้สึกทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ’ ระหว่างที่หญิงสาวก็พยายามมองข้ามผ่านชายหญิงคู่นี้ เค้ากันพากันเดินตรงมาที่พวกเรายืนอยู่

“ไง สาวๆ”

“สวัสดีค่ะพี่เฟรม ” เราสองคนทักทายพี่เค้า (โดยมาตามมาด้วยคนที่มากับพี่เฟรม)

“สวัสดี มาทำไรกัน”

“พวกเรามาเดินดูของ แล้วก็มาหาอะไรกินกันค่ะ”

“อ่าวหรอ ดีเลยพี่กำลังจะไปหาอะไรกินพอดี ไปด้วยกันสิ “

“เอ่อ…เฟรมค่ะ…”

“พวกเรามาเดินดูของ แล้วก็มาหาอะไรกินกันค่ะ”

“อ่าวหรอ ดีเลยพี่กำลังจะไปหาอะไรกินพอดี ไปด้วยกันสิ “

“เอ่อ…เฟรมค่ะ…”

“ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจพี่สองคน”

“หืม… กินหลายคนสนุกดีออกป่ะเร็วๆ”

แล้วเราก็มาอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ซึ่งบอกเลยว่าฉันไม่ชอบตำแหน่งที่นั่งตัวเองมากในตอนนี้พี่เฟรมนั่งตรงข้าม โดนรู้สึกเหมือนสายตาเค้ามองเราอยู่บ่อยๆ ไม่ได้คิดไปเองนะ แต่สายตาเราปะทะกันหลายรอบมาก

“เดี๋ยวมานะแก”

“อ่าวไปไหนอ่ะ”

“ไปห้องน้ำแปปนึง เดี๋ยวมา”

หลังจากนั้นก็สติอารมณ์ตัวเองที่ห้องนำ้ ทำไมรู้สึกใจสั่นๆ หวิวๆ ทำไมต้องรู้สึกหวั่นไหวกับคนแบบนี้ด้วย ฉันจะทำยังไงดี….

“ไง…ทำไมทำเหมือนหลบหน้ากันเลย”

“ป่าวนี่ค่ะ ฟ้าจะหลบหน้าพี่เฟรมทำไม…”

“แน่ใจหรอ….”

พอพี่เฟรมพูดแล้วก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ ใกล้มากกกก
ถ้าใกล้กว่านี้พี่เฟรมต้องได้ยินเสียงหัวใจแน่

“เอ่อ…พี่เฟรมค่ะ ขอตัสก่อนนะค่ะ ฟ้าออกมานานแล้ว”

“…” โอ้ยพี่เฟรมบ้า ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย

การที่เค้าทำแบบนี้มันทำให้เรายิ่งรู้สึกกันเค้ามากขึ้นๆ จนเราก็พยายามเลี่ยงเค้ามาแบบนี้เป็นเวลาสองเดือนแล้ว เราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่เรากลัวว่าเราจะชอบเค้ามากไปกว่านี้

…………………………………………

พอได้เวลาเลิกงานปิดร้านเราก็เก็บของแล้วเดินออกมารอรถกลับเช่นทุกวันแต่บังเอิญเจอรุ่นที่ที่จบไปแล้วเค้าเคยจีบเรา แต่เราคิดกับเค้าแค่พี่น้อง
มีรถมาจอดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวแล้วลงกระจกลง

“ไง…ฟ้า ให้พี่ไปส่งมั้ย”

“ไม่เป็นไรดีกว่าพี่พีท เดี๋ยวรถก็มาแล้ว”

“ขึ้นมาเถอะ กลับบ้านด้วยกัน อย่าปฏิเสธ”

“…” เราก็เลยขึ้นมานั่งบนรถตามที่พี่เค้าบอก

“เป็นไง บ้างไม่เจอกันนานเลย”

“ก็สบายดีค่ะ พี่พีทละสบายดีมั้ย”

“ก็ดี….คิดถึงจังกินข้าวกันหน่อยมั้ย”

“เอ่อคือวันนี้ฟ้ารีบอ่ะ เอาไว้คราวหน้านะค่ะ”

“โอเคยังไงเดี๋ยวพี่คิดต่อมาอีกที่นะ”

หลังจากที่เดินขึ้นห้องมาในหัวมีแต่คิดวนไปวนมาว่าทำไม เค้าถึงต้องมาทำเป็นห่วงเป็นใยฉัน แต่ฉันพยายามคิดแค่เรื่องเรียนกับเรื่องงาน ที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่รอดก่อน เปิดประตูไปเจอรูมเมท ที่รอกินข้าวเย็น

“…..กลับมาแล้วหรอ”

“อือ…วันนี้ลูกค้าเยอะมากเลย”

“งั้นก็รีบกินข้าว อาบน้ำ จะได้ไปพักผ่อนซะ”

“ได้ค่ะ คุณแม่~~~”

หลังจากมื้อค่ำเสร็จ ก็นั่งเล่นนั่งคุยกันหลังจากอาบน้ำ ทำไรเสร็จ

ตริ๊ง~ (เสียงข้อความโทรศัพท์เข้า)

Frame : นอนยังครับ

Fhaaa : ยังค่ะ มีอะไรหรือป่าวคะ

Frame : พอดีพรุ่งนี้พี่ไปทำธุระแถวคอนโดเราพอดี จะแวะไปรับเราไปพร้อมพี่เลย

Fhaaa : เอ่อ… ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะพี่เฟรม เดี๋ยวฟ้าไปเองดีกว่า

Frame : จะเสียเวลาทำไม ไปพร้อมกันแหละ ไม่ต้องเปลืองเงินด้วย โอเคนะ..

Fhaaa : ….งั้นก็ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

……………………………………………………….


ทำไมกัน ถึงทำดีกันฉันขนาดนี้ ทั้งๆที่พี่เฟรมเองก็มีแฟนแล้ว มันจะดูไม่ดี แต่ฉันก็ ปฎิเสธพี่เค้าไม่ได้ ที่เราจะ กลับบ้านด้วยกัน บ่อยๆคงไม่ดี