เช้ามาเขาก็ไม่ได้เพียงพูดอะไรมาก แล้วก็กลับไป ในบางทีเขาก็ธรรมเหมือนว่าเรามีความรู้สึกที่ดีต่อกัน แต่ในอีกบางมุมก็เหมือนเขานั้น ยิ่งอยู่ห่างออกไป การที่เราสองคนไม่เคยพูดความในใจอะไรออกมา เพราะถ้าพูดไปแล้วมันจะพังไหม แล้วผลลัพธ์มันอาจจะแย่กว่าที่เป็นอยู่ก็ได้ เพราะคิดแบบนี้มันคงถูกแล้วใช่ไหม เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าเจ็บมาก แต่รู้สึกว่าความรู้สึกนั้นมันเฉยชาไปแล้ว เพราะเราเลือกที่จะปิดกั้นตัวเองแล้ว มันก็ไม่ได้แย่เพราะเราไม่ได้ยึดติดกับเขาอีกต่อไปแล้ว

เวลาผ่านไปเราก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย ฉันก็ยังอยู่ในที่ของตัวเอง โดยที่ไม่ได้สนใจอะไร ก็เตรียมใจไว้อยู่แล้วว่ามันต้องเป็นเป็นนี้ ช่วงนี้ ฉันรู้สึกเหนื่อยๆ อ่อนเพลีย เหมือนทำงานหนักมากไปหน่อย จนไม่ค่อยมีเวลาได้พักเลย ไม่ค่อยได้เจอกับใครเลยช่วงนี้ เป็นเหมือนช่วงที่เก็บตัวเลยก็ว่าได้

วันนี้เป็นวันหยุด ที่อยากจะพักผ่อนอยู่บ้านอีกเช่นเคย แต่ก็ดันมีคนมาบุกถึงที่บ้าน แล้วก็เป็นยัยกรีน เพื่อน ของฉันนั่นเอง สายนี้ก็อย่างที่บอก ถ้าไม่ใช่เรื่องกินไม่ได้เจอกันแน่นอน เพราะ นางจะชวนฉันไปหาอะไรกิน แถวๆบ้านฉัน เลยบุกมาถึงที่

“เป็นไงค่ะ อาการ”

“ก็ป่าวนิ ปกติดี”

“จริงหรออออ….”

“เออนะ…. ไม่ต้องพูดมาก มาทำไม”

“ก็เห็นว่าร้าน….เปิดใหม่ เลยอยากมาชวนเพื่อนออกไปกินข้าวข้างนอกบ้าง เดี๋ยวซึมตายก่อน”

“ปากดีจ้ะ อืมๆ นั่งเล่นรอก่อน เตรียมตัวแปบนึง”

“ได้ค่าาาาาาาาาา”

      พูดจบฉันก็เดินไปเตรียมตัวเพื่อนเปลี่ยนชุด แล้วก็แต่งหน้านิดหน่อย แต่ปกติ เรื่องกินฉันจะรู้สึกกระปี้กระเป่าเป็นพิเศษ แต่ครั้งนี้รู้สึกเฉยๆ จริงๆ ทำไมกันนี่ฉันอาการหนักขนาดนั้นเลยหรอ ฉันเคยผ่านพ้นความเจ็บปวดมาจากเรื่องความรัก ด้วยกัน ถึง3 ครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ได้รู้สึกโศกเศร้าเสียใจอะไร แต่แค่รู้สึกสับสน  เหมือนแบบ งุนงง ว่าอะไร ยังไง เพราะอะไร เพราะเหมือนฉันเปลี่ยนความคิดมุมมองตัวเองในเรื่องของความรักมาได้สักพักแล้ว ฉันเลือกที่จะไม่ยึดติด ความสัมพันธุ์ระหว่างเรา พยายามปิดกั้นตัวเองไม่ให้รู้สึกอะไรมากเกินไป แต่ ก็อาจจะมีคาดหวัง เพราะว่าเขาเป็นรักแรก ที่ฉันคาดหวังมาก เพราะเราไม่เคยได้คบกัน ฉันเลยคาดหวังที่เราจะได้คบกัน แต่ก็เป็นได้เพียงแค่คิด  เราคงเป็นได้แค่เพื่อนกันที่ ไม่ใช่เพียงแค่เพื่อน ไม่ใช่เพื่อน ธรรมดา ที่แบบคนอื่นเขาเป็นกัน มันอาจจะไม่ได้มีใครเข้าใจ แต่ถ้ามันไม่ได้อยู่ตรงจุดๆ ตรงที่ฉันยืนจริงๆ ก็คงพูดไม่ได้  

    พอดีกว่าเลิกคิดเรื่องนี้สักพัก ไม่อยากนึกถึง คำพูดของคนโกหก หลังจากที่ยืนเลืกเสื้อผ้าอยู่นาน วันนี้ฉันเลือกใส่เดรสสั้นสีเหลือง สายเดี่ยว ใส่หมวกสีขาว  เพื่อการถ่ายรูปโดยเฉพาะ ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรในโลกโซเชี่ยล นานแล้ว

    พอมาถึงร้านกาแฟเป็น เป็นร้านสไตล์มินิมอล น่ารักๆ โทนขาว มีมุมสวยๆ ให้นั่งถ่ายรูป หลังจาก เราเลือกเครื่องดื่ม แนะขนมหวานกันเสร็จเราก็ถ่ายรูปเล่นกัน ได้รูปสวยๆ เยอะมาก  จนเราก็นั่งคิดกันไปจนถึงมื้อดึกของวันนี้

“วันนี้กินอะไรดีละ”

“อาหารญี่ปุ่นไหมมีร้านเปิดใหม่ น่ากินมาก”

“โอเค ไปดิ กำลังอยากกิน”

     มันคงเริ่มตั้งแต่ต่อจากนี้ไปที่ระหว่างฉันกันเขาที่ต้องพอกันเสียที ฉันควรเลิกคาดหวังกับ คำพูดของคนโกหก สักที เราคงไม่เจอกันอีก ก็คงดี ถ้าไม่ต้องรู้

1 เดือนต่อมา………..

ไม่มีการติดต่ออะไรใดๆ แต่เราก็ยังได้ยินเรื่องราว ของเขาเสมอ ไม่ว่า ใครจะเจอไปกับใตร ที่ไหน ใช่ และแน่นอน ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้สึกอะไรมากเท่าไหร่แล้ว แต่ก็คงเป็นเหมือนครั้งก่อนๆ แบบที่เขาเคยทำ เราก็ถอยออกมาแล้ว แล้วเราก็คิดว่าจะไม่ยุ่งกับเขาอีก เพราะเราได้ถอยมาแล้ว

การที่เขาจะไปรับใคร ไปไหนมาไหนกับใครนั่นมันก็คือหลักฐานแล้วว่าเขาไม่เคยแคร์เราแม้แต่นิดเดียว เพราะคนๆ นี้ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง

กริ๊งงง…. (เสียงข้อความ)

เป็นการติดต่อจากฟิมล์เพื่อนในกลุ่มอีกคนที่เรานานๆ ทีจะได้คุยกัน ซึ่งร้อยวันพันปีไม่ค่อยได้คุยกันหรอก

‘ทำไรอยู่วะมึง’

‘ทำงานอยู่…’

 ‘คุยได้ไหม’

 ‘เออ….ได้ เป็นไร’

 ‘กู โดนแฟนบอกเลิกวะ…….’

    เราก็คุยกันไปเป็นพักใหญ่ ก็คอยปลอบใจ ให้กำลังใจ ทั่วไป แต่ จะเป็นแบบนี้ตลอดแหละ เวลาเพราะคนไหนอกหัก หรือมีปัญหาความรักมักจะ ทักมา หรือใครเป็นขั้นหนักก็จะโทรมา เอาจริงๆ เวลาบอก เวลาปลอบคนอื่น เรามักทำได้ และทำได้ดีเสมอเลย แต่พอเป็นเรื่องของตัวเอง นั้นมันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายๆ เลย ใช่ เรื่องความรักของตัวเอง บริหารไม่ได้เลย แต่ก็ยังดี ที่เรา ยังมีประโยชน์ในเรื่องความรักของคนอื่น เปรียบเสมือน เทพีแห่งความรัก เลย

หลายวันมานี้ ฉันก็เลยได้เป็นที่ปรึกษาปัญหาเรื่องของความรักให้กับฟิมล์ แต่พวกมันเศร้าอะไร ได้ไม่นานหรอก ฉันรู้ดี ยังไม่ทันไร มันก็มีสาวๆ ร่ายล้อม ไปหลายคน

แล้ววันที่ ฟิมล์มันไปร้านแฮงค์เอาท์ ก็ดันมาบอกอีกว่าไปกับมีน และมันก็ว่าเรื่องระหว่างฉัน กับมีนนั้น มันเกิดขึ้นมานานแล้ว ในคืนวันนั้น

เสียงสายเข้าดทรมา และเบอร์นั่นก็คือ

-Meen –

แอบสับสน และแอบคุ่นคิดอยู่ว่า เราควรจะรับดีหรือเปล่า แต่ถ้าเราปล่อยไว้เรื่องระหว่างเรา เขาก็ยังคงจะเล่นสนุกต่อไป ใช่และเราเองต่างหาที่จะเจ็บ เราเลยตัดสินใจที่จะคุยและเคลียร์เรื่อง ทุกๆ อย่างให้มันได้จบลงซักที

‘ว่าไง….’

‘เป็นไงบ้างคะหนู’

‘หนูไหนของมึง’

‘เดี๋ยวนี้ปากเก่งขึ้นเยอะเลยนะคะ’

‘เออ…. มีอะไร’

‘ก็เรื่อง…….’

‘…….เออ ไม่มีไรแล้ว เคลียร์ไหม’

‘ก็ดีแล้ว ไว้คราวหน้าเจอกันนะคะ’

‘นี่เรา ยังต้องเจอกันอีกหรอ’

‘ทำไมหรอคะ ไม่คิดถึงหรอ…’

‘ไม่อะ…..จะทำงานละ แค่นี้นะ’

เราตัดสินใจถูกแล้ว เราเลยบล็อก ช่องทางการติดต่อทั้งหมด เพื่อจบปัญหาทั้งหมดสักที เขาไม่มีเราชีวิตเขาก็ไม่เดือดร้อน และแน่นอน เราก็ต้องทำแบบเขา ถ้าไม่มีเขาเราก็ไม่เป็นอะไรเช่นกัน