คำพิพากษา นิยาย โดยผู้แต่งคือ ชาติ กอบจิตติ เป็นนิยายที่ได้รับรางวัลถึง 2 รางวัล ถ้าหากจะพูดถึงชื่อนิยายเล่มนี้ ก็คงจะหมายถึง คำพิพากษาจากสังคมในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่ดำเนินเรื่องผ่านตัวละครที่ชื่อ “ฟัก” ฟักเป็นคนที่เชื่อมั่นในความดี มีเมตตา น่าเคารพนับถือ และมีความกตัญญูต่อพ่อ คนในหมู่บ้านต่างก็ยกย่องชื่นชมฟักเสมอมา จนกระทั่งพ่อของฟักได้รับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ “สมทรง” มาดูแลด้วยความสงสารในฐานะภรรยา

สมทรงเป็นคนที่ไม่สมประกอบหรือที่เราเรียกกันว่า คนบ้า ชาวบ้านที่เห็นก็พูดกันไปว่า พ่อของฟักเอาคนบ้ามาเป็นเมีย ต่อมาเมื่อพ่อของฟักเสียชีวิต ซึ่งเหตุการณ์นี้กลายเป็นเหตุที่เปลี่ยนชีวิตของฟักไปสู่จุดตกต่ำที่สุดของชีวิตคนคนนึง งานศพพ่อของฟักไม่มีใครมาร่วมงานเลยสักคน และพ่อฟักยังได้ทิ้งมรดกตกทอดไว้ให้ฟักสองอย่าง หนึ่งคืออาชีพภารโรงและสองคือสมทรงผู้ซึ่งอยู่ในฐานะแม่เลี้ยงของฟัก

o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o

คำพิพากษา เป็นนิยายที่ได้รับรางวัลถึง 2 รางวัล

 เวลาผ่านไปไม่นานนัก ชาวบ้านเริ่มลือกันว่าฟัก เอาแม่เลี้ยงของตัวเองมาเป็นเมีย ที่จริงแล้วฟักเองก็เริ่มมีความผูกพันและความรู้สึกดีดีให้สมทรงในฐานะเพื่อนมนุษย์คนนึง ฟักเป็นคนมีศีลธรรม เขาไม่ปล่อยให้กิเลสและอารมณ์ครอบงำตัวและใจของเขา เขาสาบานกับตัวเองไว้ว่าจะไม่ล่วงเกินสมทรงเด็ดขาด ส่วนชาวบ้านต่างก็ยังพูดกันต่อไม่หยุดเป็นที่สนุกปาก

แต่ไม่มีใครที่จะคิดมาถามหาความจริงจากใจจากปากฟักเองเลยสักคน ฟักเองก็ไม่ได้ถามหาความยุติธรรมหรือโต้แย้งใดใดให้ตัวเขาเอง อาจจะเพราะเขารู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้ทำไม่ได้เป็นอย่างที่ชาวบ้านพูดกัน ซึ่งนั่นก็กลายเป็นเสมือนว่าฟักยอมรับว่าสิ่งที่ชาวบ้านพูดกันนั้นเป็นเรื่องจริงไปโดยปริยาย

และทำให้ฟักกลายเป็นที่รังเกียจของชาวบ้าน อาชีพที่เคยมีก็เสียไป งานรับจ้างก็ไม่มีใครจ้าง ไม่มีใครคุยด้วย ทำให้ฟักต้องหันไปพึ่งเพื่อนรักษาความเจ็บช้ำน้ำใจ เพื่อนที่ทำให้ลืมสิ่งเลวร้ายไปได้บ้าง

นั่นก็คือเหล้า สุรา คบกันไปนานวันเข้าฟักก็ติดมันซะจนถอนตัวไม่ขึ้น เปลี่ยนฟักคนเดิมไปจนแทบไม่เหลือ ความน่าเคารพนับถือในตัวของฟักที่เคยมีอยู่ก็ถูกมองว่าหมดสิ้นไป ที่มองเห็นก็มีแต่ ไอ้คนขี้เหล้าเมายาคนนึง พูดกล่าวอะไรก็ไม่มีใครเชื่ออีกแล้ว

ฟักจึงถูกครูใหญ่ที่ฟักเคารพและเชื่อใจโกงเงินที่ฝากเอาไว้ ถูกกล่าวหาว่าโกหกหลวงพ่อที่ชาวบ้านเคารพบูชา ถูกกล่าวหาว่ามีอะไรกับสมทรงในที่สาธารณะอย่างไม่ละอายต่อฟ้าดิน ถูกลอบทำร้ายเพราะเขาปกป้องสมทรงเพราะเธอโชว์ของลับต่อหน้าชาวบ้านกลางวัด

แต่ก็เป็นเพราะฟักเองเป็นคนที่เชื่อมั่นในความดีและมีจิตใจที่เมตตา ทำให้เค้าทิ้งสมทรงไม่ได้ตั้งแต่แรก และยังต้องคอยปกป้องสมทรงตลอดเพราะอดสงสารไม่ได้ ด้วยเหตุนี้เอง

ทั้งสองจึงโดนพิพากษาจากชาวบ้านไปแล้วว่า เป็นคนผิด ผิดจารีต ผิดศีลธรรม ผิดประเพณี ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้วฟักไม่เคยล่วงเกินสมทรง ทั้งสองไม่ได้มีอะไรกัน ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดนอกเหนือไปกว่าเพื่อนมนุษย์เลย

และสมทรงเป็นคนบ้า เธอมีสติที่ไม่สมประกอบเลยทำให้เธอทำอะไรที่ผิดแปลกไปบ้างในบางคราว จึงโดนพิพากษาจากสังคมในหมู่บ้านไปโดยปริยาย และคนเราถ้าไหลไปตามกระแสสังคมโดยไม่พิจารณาดูการกระทำจากเจตนา

 ก็สามารถสร้างพฤติกรรมที่น่ากลัวและป่าเถื่อนได้ พิพากษาคนอื่นโดยไม่ใช้ศาลจริงแต่ใช้ศาลเตี้ย จากชีวิตคนคนนึงที่ดำเนินชีวิตเป็นคนดี มีศีลธรรม มีเมตตา มีความกตัญญู ใช้ชีวิตอย่างปกติสุข

ก็ต้องจมดิ่งทันที ถูกปฏิบัติด้วยเหมือนไม่ใช่คน แต่มองย้อนกลับไปคนที่ดูแลฟักและอยู่กับฟักในตอนสุดท้ายคือ สมทรง ผู้หญิงที่เป็นบ้าสติไม่ดีนั่นแหละ เรื่องดำเนินมาจนถึงตอนท้าย สัปเหร่อไข่

ผู้ที่รู้เห็นความจริงทุกอย่างแต่ก็เลือกที่จะปิดปากตัวเอง เพราะต้องไหลไปตามกระแสของสังคมส่วนใหญ่ ไม่กล้าที่จะพูดความจริง สุดท้ายฟักต้องจบชีวิตลงไปพร้อมกับความจริงที่ไม่มีใครเชื่อ เหมือนกับฟักตกเป็นจำเลยที่ได้รับคำพิพากษาอย่างไม่มีความยุติธรรม

o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o

ไฮโล

o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o